ČAČAK – O problemima pozitivnih i negativnih iskustava socijalnog stanovanja za pripadnike romske populacije, razgovarali smo sa Danilom Ćurčićem iz organizacije “A11“.
Da li je i u kojoj meri smeštanje jedne kategorije stanovništva u jednu zgradu, u ovom slučaju romske populacije, prevaziđen koncept kada je u pitanju problematika socijalnog stanovanja?
– To jeste prevaziđen koncept, pre svega zbog toga što se smeštanjem većeg broja ljudi na jednu lokaciju smanjuje mogućnost njihove socijalne inkluzije i mogućnost da oni pristupe servisima i uslugama koje imaju i druge kategorije stanovništva. Zapravo, najčešće se dešava da posle ovakvih programa ti ljudi ostanu manje socijalno aktivni i suštinski manje zainteresovani za pitanje sipstvene integracije i, na kraju, javne službe slabije pružaju usluge zadovoljavajućeg kvaliteta na ovakvim lokacijama.
Da li bi Romi uopšte mogli da se socijalizuju u uslovima života koje do sada nisu navikli? Kakva je praksa iz dosadašnjeg iskustva?
– Veliki broj programa socijalnog stanovanja nije uspeo da odgovori na potrebe Roma na adekvatno stanovanje, pre svega jer se smatralo da se pitanje socijalnog stanovanja Roma završava samim tim što im se pružastambeni smeštaj. Dakle, onog momenta kada ljudi budu useljeni u socijalne stanove, smatra se da je završeno pitanje njihove integracije i njihovog pristupa ekonomskim i socijalnim pravima, pre svega. S druge strane, ono što jeste realnost je da uz samo stanovanje neamo rešeno pitanje socjalne inkluzije ukoliko ne bismo rešili pitanja zdravstvenoj zaštiti, obrazovanju, zapošljavanju. Dakle, mora postojati čitav jedan paket mera i usluga, kako bi moglo da se govori o tome da imamo sistem koji može da pruži mogućnost za adekvato stanovanje.
Pojednostavljeno govoreći, da li bi Romi iz jednog osobenoog načina života uopšte mogli da se naviknu na život u jasno definisanim uslovima stanovanja u stambenim zgradama?
– Jedan pokušaj koji je grad Beograd nametao 2009. godine odnosio se da se donose neka vrlo stroga pravila ponašanja i kućnog reda u ovim socijalnim oblicima javnog stanovanja, nije urodio plodom, pre svega jer su ljudi bili kažnjavani zato što nisu dovoljno i aktivno radili na sopstvenoj socijalnoj integraciji. S jedne strane, radi se o modelu koji nije pokazao rezultate, a sa druge, nije uzimao u obzir tešku socijalnu isključenost koja prati romsku populaciju. Ključno je da mora postojati jasan program podrške porodicama koje se usele i mora postojati određen broj socijalnih radnika koji bi radili na prilagođavanju potreba Roma ovakvim uslovima stanovanja.
Izvor: Morava info
OVAJ TEKST JE NASTAO U OKVIRU MEDIJSKOG PROJEKTA “STOP DISKRIMINACIJI – ROMI SU NAŠE KOMŠIJE“, KOJI SUFINANSIRA MINISTARSTVO KULTURE I INFORMISANJA REPUBLIKE SRBIJE, U OKVIRU KONKURSA ZA SUFINANSIRANJE PROIZVODNJE MEDIJSKIH SADRŽAJA NAMENJENIH NACIONALNIM MANJINAMA U 2018. GODINI
Molimo vas da se u komentarima držite teme teksta. Portal Morava info zadržava pravo da, ukoliko ih proceni kao neumesne, skrati ili ne objavi komentare koji sadrže osvrte na nečiju ličnost i privatan život, bilo kakvu pretnju, nepristojan rečnik, govor mržnje, rasne i nacionalne uvrede ili bilo kakav nezakonit sadržaj. Komentare pisane verzalom i linkove na druge sajtove ne objavljujemo. Portal Morava info nema nikakvu obavezu obrazlaganja odluka vezanih za skraćivanje komentara i njihovo objavljivanje. Redakcija ne odgovara za stavove čitalaca iznesene u komentarima. Vaš komentar može sadržati najviše 1.000 pojedinačnih karaktera, i smatra se da ste slanjem komentara potvrdili saglasnost sa gore navedenim pravilima.